“Savaş Garantili Sığınak” mı, Yeni Bir Rant Kapısı mı?
Enver Hoca’nın beton mirası ve Türkiye’ye düşen çıplak ders
Kulağımıza fısıldanan “81 ilde modern sığınak” manşetleri henüz ortada doğru dürüst bir resmî metin yokken dolaşıma sokuldu. Bu acelecilik tesadüf değil: Güvenlik kılıfı giydirilmiş yeni bir bütçe tahliye hattı hazırlanıyor. Bizim tezimiz nettir: Bu sığınak seferberliği gereksizdir; betona gömülecek para, şeffaf olmayan ihalelerle aynı dar çevrelere akıtılacak bir rant kapısıdır.
Bugün Türkiye’nin gerçek savunması; sağlam okul, dayanıklı hastane, hızlı arama-kurtarma, enerji-su yedekliliği, yerel kriz lojistiğidir. Beton kubbelerin altında toz biriktirmek değil, hayat damarlarını güçlendirmektir. Sığınak paketi, tam da bu damarların üstüne beton döken bir kaynak israfı olarak önümüzde duruyor.
Biz Kurtuluş Savaşı’nı Sığınaklarda Kazanmadık
“Türk sığınaklara koşmaz; cepheye koşar.” Bu cümle bir tarih dersi kadar yalın bir irade beyanıdır. Tehlike anında bu milletin refleksi kaçmak değil, payına düşen sorumluluğu omuzlamaktır. Bu yüzden bugün önümüze sürülen “sığınak seferberliği” güvenliği büyütmüyor; korkuyu ihale kalemine çeviriyor.
Kurtuluş’un ruhu cevap vermekti, saklanmak değil. Şimdi bize “güvenlik” diye pazarlanan şey, aslında bütçe tahliyesi: Beton, demir, filtre, jeneratör… Ve yıllara yayılan bakım sözleşmeleri. Sonunda ne oluyor? Milletin sırtından kesintisiz bir gelir hattı. Bizim kalkanımız, kapısı ağır sığınaklar değil; omuz omuza duran toplum ve akılla kurulmuş sivil hazırlıktır.
Rantın Anotomisi: Betondan Kasaya Üç Adım
- İstisna + Acele: “Güvenlik acildir” damgası vurulur; ihale kanallarında rekabet alanı daraltılır.
- Şişirilmiş Şartname: “Özel imalat” kalemleriyle metraj bulutlandırılır; sahada kontrolü zor, faturası kabarık bir teknik dil kurulur.
- Bakım Zinciri: Yapım biter, bakım-işletme sözleşmeleri başlar; filtre, yakıt, test, servis… Yıllara yayılı garantili nakit akışı oluşur.
Sonra ne mi olur? Beton yerinde durur; kasa yer değiştirir. İşte “sığınak” denilen şeyin ekonomik karşılığı budur.
Enver Hoca’nın Hayaleti: Betonun Sessiz İflası
Arnavutluk’un dört bir yanına serpiştirilen sığınaklar bugün turistik dekor ya da atıl depo. Bir ülkenin geleceğini değil, bütçesini sakladıkları kanıtlandı. O hikâyenin bize bıraktığı tek sağlam ders şudur: “Güvenlik” diyerek planlamadan dökülen beton, gelecekten çalınan paradır. Türkiye, aynı yanlışın Türkçesini yazmamalıdır.
Bütçenin Nabzı: Beton Mu, Beyin Mi?
Her sığınak için ayrılan para, okul güçlendirmeden, hastane dayanıklılığından, yerel afet kapasitesinden, enerji-su yedekliğinden, erken uyarı sistemlerinden kesilecektir. Bu bir tercihtir:
- Betona harca ve yıllarca bakım faturası öde;
- Ya da beyne yatır: eğitime, teknolojiye, yerel üretime, hızlı müdahaleye; can kurtaran kapasiteye.
Bizim tarafımız belli: Beyin. Çünkü beton korkuyu saklar, akıl hayatı kurtarır.
“Güvenlik” Siyaseti: Korkunun Bütçesi
Sığınak dili, korkuyu ölçü birimi yapar. Korku büyüdükçe paketler büyür, paketler büyüdükçe fiyat büyür. Korkunun mantığı sonsuz, bütçenin gerçeği sınırlıdır. Sınırlı bütçeyi sonsuz korkuya bağlamak, milli iradeyi bütçe cetvelinde rehin almaktır. Biz buna hayır diyoruz.
Sığınak Yerine Ne? (Savunmanın Dört Ayağı)
- Deprem Gerçeği: Okul-hastane başta olmak üzere bina güçlendirme; performans esaslı dönüşüm.
- Yerel Hazırlık: Mahalle düzeyinde acil toplanma, geçici barınma lojistiği, yangın-ilkyardım-AFAD eğitimleri.
- Kritik Omurga: Su, enerji, iletişim hatlarında yedeklilik ve mikro-şebekeler; kesintiye dayanıklı altyapı.
- Şeffaflık: Kaynaklar açık veri ile izlenmeli; “sığınak” başlığı programdan çıkarılmalı, denetim bağımsız yapılmalıdır.
Bu dört ayak varken, “sığınak seferberliği” sadece parayı betona zincirleyen bir sapmadır.
Ana Tez (Keskin Versiyon)
“Türk sığınaklara koşmaz; cepheye koşar.” Çünkü bu millet tehlike anında kaçışı değil duruşu seçer. Bugün önümüze sürülen sığınak paketi, güvenliği büyütmüyor, bütçeyi küçültüyor. Betona gömülen her lira, geniş ailelerin yıllarca ödeyeceği görünmez bir vergiye dönüşüyor. Enver Hoca’nın beton kubbeleri nasıl ülkesinin omuzlarına yük olduysa, bu paket de Türkiye’nin sırtına bağlanacak bir taş olacaktır.
Biz diyoruz ki: Gereksizdir, israftır, ranttır. Reddedilmelidir.
Son Söz: Beton Aklın Yerine Geçemez
Güvenlik, betonun kalınlığı değil, aklın derinliği ile ölçülür. Sığınak seferberliği, Türkiye’nin savunma gerçekliği ve bütçe öncelikleriyle örtüşmüyor; toplumun cesaretini değil, kasasını zayıflatıyor. Bugünün görevi, betona değil millete güvenmektir: Bilgiye, dayanışmaya, hızlı müdahaleye, sağlam okula, sağlam hastaneye, sağlam şebekeye.
Karar basit: Sığınak başlığını kapat, kaynakları hayatı koruyan alanlara aç. Çünkü biz Kurtuluş Savaşı’nı sığınaklarda kazanmadık; bugün de yarını betonun gölgesinde değil, açık ve onurlu bir bütçe ile kazanacağız.
